Skip to content

Κάθε φορά παρατηρώ τον ρυθμό όποιου μπαίνει στην αίθουσα με τα μουσικά όργανα και προσπαθώ να μεταφράσω την ταχύτητά του σε μουσικό παλμό.

Παρατηρώ το παιδί με τις κινήσεις που μοιάζουν με αυτές των βρεφών των πρώτων ημερών που δεν έχουν συνηθίσει την κίνηση έξω από το αμνιακό υγρό και είναι απότομες και κοφτές να τρέχει να δοκιμάσει όλους τους ήχους που του προσφέρονται. Να καταλήγει στην κιθάρα, να τσιμπάει ξανά και ξανά τις χορδές με συγκέντρωση και κάθε νέα του κίνηση να γίνεται πιο πλαστική, με καλύτερη εκτίμηση, πιο καλά υπολογισμένη για να του δώσει τον ήχο που θέλει.

Και χαμογελώ γιατί θυμάμαι τα άρθρα που διάβαζα για την ακουστική αντίληψη και πώς ο ήχος τροφοδοτεί και ανατροφοδοτεί την κίνηση διαμορφώνοντάς την στην ουσία. Χαμογελώ γιατί το παιδί γνωρίζει κατά βάθος τι χρειάζεται το σώμα του εκείνη την στιγμή, τι ερέθισμα χρειάζεται ο εγκέφαλός του για να καλλιεργήσει στο έπακρο τις ικανότητες των δαχτύλων του ώστε να μεταφερθεί αυτό και στην γραφή και στην ζωγραφική. Και παίζω κι εγώ μαζί του μουσική πλαισιώνοντας την σημαντική αυτή του εργασία ψυχή τε και σώματι αντλώντας από το μουσικό υλικό όλης της μουσικής μου μελέτης δημιουργώντας μαζί του.

Και σημειώνω στο μυαλό μου να κοιτάξω ξανά την τεχνική της θεραπευτικής χρήσης των μουσικών οργάνων (Therapeutic Instrumental Music Performance, TIMP) που στοχεύει στην βελτίωση κάθε εκούσιας κίνησης και να δημιουργήσω για το συγκεκριμένο παιδί με την κιθάρα που έχω μπροστά μου μια ακόμα καλύτερη εκδοχή του σημερινού παιχνιδιού. Ένα παιχνίδι με διαφορετικούς παλμούς, με πιο συγκεκριμένους στόχους ως προς την λεπτή κίνηση, αλλά ικανό να κρατήσει το δημιουργικό ενδιαφέρον του παιδιού, να αντανακλά την αγάπη που δείχνει το ίδιο προς την κιθάρα και αυτό που του προκαλεί.

Χμμ σκέφτομαι αφού το αποχαιρετήσω, καθόλου απλή άσκηση. Αλλά από την άλλη τόσο μα τόσο προκλητική και δημιουργική! Και στην πραγματικότητα μέσα μου ευχαριστώ το παιδί γι’ αυτήν την ευκαιρία που μου δίνει: να μελετήσω ξανά, να αναπροσαρμόσω την ήδη βιωμένη γνώση στις ανάγκες του κι όλα αυτά με μουσική, με δημιουργία, με αγάπη. Χαμογελάω ξανά.

Oυρανία Λιαρμακοπούλου, Μουσικοθεραπεύτρια